Bóle pleców i ich wpływ na ryzyko urazów wśród lekarzy specjalności zabiegowych – badanie wstępne

DOI:

Abstract

Introduction. Musculoskeletal disorders appear to be one of the most common work-related complaints among physicians. The aim of this study was to determine the prevalence of low back pain (LBP) among surgeons and its influence on postural stability and risk of injuries.

Material and methods. The study group comprised of 21 surgeons (11 orthopedic surgeons, 10 other surgical specialties) at the average age 43 years (range 27-66). Exclusion criteria contained: drugs affecting balance, neurological, ophthalmological and laryngological diseases, current complaints on musculoskeletal system. The study protocol included general questionnaire, polish version of Oswestry Low Back Pain Disability Scale and tests on the stabilometric platform (TecnoBody with PROKIN Line software). We assessed the results of stabilometric tests with open and closed eyes and Average Track Error (A.T.E) during “Proprioceptive assessment test” in the range of 7.5-12.5°.

Results. Low back pain (LBP) was reported by 19 from 21 surgeons. Average result in Oswestry questionnaire was 3.8 point (7.6% disability – minimal disability). One surgeon reached 24% of disability (moderate disability). The intensity of LBP was not linked to age, job seniority, BMI, activity level, specialty (orthopedic surgeons vs others) and results of tests performed on the stabilometric plate(p > 0.05). Orthopedic surgeons had significantly worse results for left ankle joint than other surgeons (A.T.E + Time 126.4 vs 108.6, p < 0.05). A.T.E was linked to job seniority (R = 0.47, p < 0.05).

Conclusion. Low back pain is common among surgeons. Usually it is mild and does not require any interventions. Low back pain does not affect postural stability and proprioception, thereby the risk of injury has not been increased. Orthopedic surgeons have higher risk of left ankle joint injury than other surgeons, independently on back pain intensity.

Streszczenie

Wstęp. Zaburzenia mięśniowo szkieletowe należą do najczęstszych dolegliwości związanych z pracą wśród lekarzy. Celem badania było określenie rozpowszechnienia bólów krzyża wśród chirurgów oraz jego wpływu na stabilność postawy i związane z tym ryzyko urazów.

Materiał i metody. Grupę badaną stanowiło 21 lekarzy zabiegowców (11 ortopedów, 10 chirurgów innych specjalności) w średnim wieku 43 lat (27-66). Kryteria wykluczenia obejmowały przyjmowanie leków wpływających na układ równowagi, choroby neurologiczne, okulistyczne i laryngologiczne, aktualne dolegliwości ze strony układu ruchu. Badanie polegało na wypełnieniu ankiety, kwestionariusza Revised Oswestry Low Back Pain Disability Scale w wersji polskiej oraz wykonaniu prób na platformie stabilometrycznej (TecnoBody z oprogramowaniem PROKIN Line). W badaniu oceniliśmy wyniki stabilometrii z otwartymi i zamkniętymi oczami oraz średni błąd (A.T.E) przy odtwarzaniu stopą okręgów w zakresie kątowym 7,5-12,5°.

Wyniki. Bóle krzyża zgłaszało 19 na 21 badanych. Średnia punktacja w kwestionariuszu Oswestry wynosiła 3,8 (upośledzenie sprawności o 7,6% – stopień lekki). Jeden badany osiągnął wartość 24% upośledzenia sprawności- stopień średni. Nasilenie dolegliwości nie korelowało z wiekiem, stażem pracy, wartością BMI, stopniem aktywności fizycznej, specjalizacją (ortopedzi vs chirurdzy inni) i wynikami badań na platformie stabilometrycznej (p > 0,05). Lekarze ortopedzi osiągnęli istotnie gorsze wyniki w próbie proporiocepcji lewego stawu skokowego od chirurgów innych specjalności (średni błąd + czas = 126,4 vs 108,6, p < 0,05). Wielkość błędu korelowała ze stażem pracy (R = 0,47, p < 0,05).

Wnioski. Bóle krzyża są zjawiskiem powszechnym wśród chirurgów. Zwykle są łagodne i nie wymagają żadnych interwencji. Nie mają wpływu na stabilność postawy i propriocepcję, a tym samym nie zwiększają ryzyka urazów w tej grupie. Niezależnie od bólu pleców ortopedzi mają większe ryzyko urazów lewego stawu skokowego.