Najnowsze doniesienia w diagnostyce i leczeniu kostniaka kostnawego

Abstract

Osteoid osteoma (OO) is a benign bony lesion with a characteristic radiologic feature of x-ray focus (nidus). The most common symptom indicating diagnosis is strong nocturnal pain that eases with nonsteroidal anti-inflammatory drugs (NSAID). Computed tomography (CT) is a method of choice for diagnosing and localizing the tumor. Osteoid osteoma can regress spontaneously, thus conservative treatment is one of the methods of choice. In the past open resection surgery had been a standard management of osteoid osteoma until radiofrequency ablation (RFA) was discovered in the early 1990s. Nowadays, there are a few minimally invasive treatment techniques that are used. CT-guided radiofrequency ablation is considered a gold standard technique these days. Many cases occur with late diagnosis, and delayed treatment despite of characteristic symptoms. Therefore, it is crucial to be familiar with the clinical features of osteoid osteoma, proper diagnostic patterns, and treatment schemes.

Streszczenie

Kostniak kostnawy jest nowotworem łagodnym o charakterystycznym ognisku (nidus) w badaniach radiologicznych. Najczęstszym objawem prowadzącym do jego rozpoznania jest silny, nocny ból, reagujący na niesteroidowe leki przeciwzapalne. Tomografia komputerowa jest metodą z wyboru w diagnostyce i lokalizacji zmiany. Kostniak kostnawy może wygoić się samoistnie, toteż leczenie zachowawcze jest jedną z metod postępowania. Resekcja otwarta była standardowym leczeniem kostniaka kostnawego do czasu wprowadzenia termoablacji prądem wysokiej częstotliwości (RFA) na początku lat 90. XX wieku. Obecnie istnieje kilka metod leczenia małoinwazyjnego. RFA pod kontrolą tomografii komputerowej jest aktualnie uważana za złoty standard terapeutyczny leczenia kostniaka kostnawego. W wielu przypadkach występuje znaczne opóźnienie pomiędzy początkiem charakterystycznych objawów a postawieniem prawidłowej diagnozy i skutecznym wyleczeniem. W związku z tym istotna jest znajomość obrazu klinicznego, prawidłowy dobór metod diagnostycznych i leczniczych.